In Shanghai bezoeken we twee fabrieken waar op grote schaal airfryers worden gemaakt van twee zeer bekende merken. Heel bijzonder om die productie te bekijken.
Twee jaar geleden schreef ik over mijn studiereis naar Amerika. Ik was onder de indruk van de grootsheid van dat land. China maakt op een andere manier ook indruk.
De mensen zijn erg rustig en sirenes heb ik er niet gehoord. Hoewel in Sjanghai 28 miljoen mensen wonen, gaat het er gemoedelijk aan toe. Ik ben er nog niet uit of dit een gevolg is van het communistische systeem.
Van inwoners hoorde ik dat de politie je niet met geweld oppakt, maar rustig naar je toekomt, je op je schouder tikt en vraagt om mee te gaan. Keuze heb je dan trouwens niet. Dat is een kenmerk van het communisme: de overheid bepaalt alles. Discussies over klimaat en PFAS zijn er niet, polderen is een onbekend fenomeen.
In economisch opzicht heeft China echter veel kapitalistische trekjes. Als je hard werkt verdien je meer, en kun je meer kopen. In het straatbeeld zijn grote merken uit het westen rijkelijk vertegenwoordigd, in ieder geval in de grote steden. Ook zijn steeds meer bedrijven eigendom van private partijen. De overheid stimuleert dit.
Er is zeker nog controle op producten, markten en handel. Maar die is een stuk minder strikt dan twintig jaar geleden. China is bezig de grootste economie ter wereld te worden. Amerikanen gebruiken graag woorden als ”great”, ”awesome”, ”super” en ”nice”. Maar dat China zich in hoog tempo ontwikkelt roepen ze minder hard maar kun je letterlijk zien als je op 552 meter hoogte vanaf de Sjanghai Tower (totaal 632 meter hoog) uitkijkt over de groeiende metropool.
Terug in Nederland denk ik: het gaat er niet om hoe we ons voordoen, maar wat er in ons hart leeft. Het komt er niet op aan dat anderen tegen ons opzien, maar dat we innerlijk ”groot” zijn in Hem.
De auteur is teamleider IT bij Montapacking Fulfilment en maakte een studiereis naar China. Hij bezocht de steden Hongkong, Shenzhen en Sjanghai. Deel 3 (slot).